Flexibele printplaten zijn een buigbaar type printplaat die om verschillende redenen vervaardigd is. De voordelen ten opzichte van traditionele printplaten zijn onder meer afnemende montagefouten, veerkrachtiger zijn in harde omgevingen en in staat zijn om complexere elektronische configuraties te verwerken. Deze printplaten worden gemaakt met behulp van elektrolytische koperen folie, een materiaal dat snel een van de belangrijkste blijkt te zijn in de elektronica- en communicatie -industrie.

Hoe flexcircuits worden gemaakt

Flexcircuits worden om verschillende redenen in elektronica gebruikt. Zoals eerder gezegd, vermindert het de montagefouten, is het meer omgevingsresiliëntie en kan het complexe elektronica verwerken. Het kan echter ook de arbeidskosten verlagen, het gewicht en de ruimtevereisten verminderen en de interconnectiepunten verminderen die de stabiliteit vergroten. Om al deze redenen zijn flexcircuits een van de meest gevraagde elektronische onderdelen in de industrie.

A Flexibel gedrukt circuitbestaat uit drie hoofdcomponenten: geleiders, lijmen en isolatoren. Afhankelijk van de structuur van de flexcircuits, zijn deze drie materialen gerangschikt dat de stroom op de gewenste manier van de klant stroomt, en om te interageren met andere elektronische componenten. Het meest voorkomende materiaal voor de lijm van het flexcircuit zijn epoxy, acryl, PSA's of soms geen, terwijl veelgebruikte isolatoren polyester en polyamide omvatten. Voor nu zijn we het meest geïnteresseerd in de geleiders die in deze circuits worden gebruikt.

Terwijl andere materialen zoals zilver, koolstof en aluminium kunnen worden gebruikt, is het meest voorkomende materiaal dat voor geleiders wordt gebruikt koper. Koperfolie wordt beschouwd als een essentieel materiaal voor de productie van flexcircuits en het wordt op twee manieren geproduceerd: rollend gloeien of elektrolyse.

Hoe koperen folies worden gemaakt

Gerolde gegloeide koperen foliewordt geproduceerd door rollende verwarmde vellen koper, verdunnen ze naar beneden en creëert een glad koperoppervlak. De koperen vellen worden onderworpen aan hoge temperaturen en druk door deze methode, waardoor een glad oppervlak wordt geproduceerd en ductiliteit, buigbaarheid en geleidbaarheid wordt verbeterd.

In de tussentijd,elektrolytisch koper FOIL wordt geproduceerd met behulp van het elektrolyseproces. Een koperoplossing wordt gemaakt met zwavelzuur (met andere additieven afhankelijk van de specificaties van de fabrikant). Een elektrolytische cel wordt vervolgens door de oplossing uitgevoerd, waardoor koperionen zich neerslaan en op het kathodeoppervlak landen. Additieven kunnen ook worden toegevoegd aan de oplossing die de interne eigenschappen en het uiterlijk ervan kan wijzigen.

Dit electroplatingproces gaat door totdat de kathodetrommel uit de oplossing is verwijderd. De trommel regelt ook hoe dik de koperen folie zal zijn, omdat een sneller roterende trommel ook meer neerslag aantrekt, waardoor de folie verdikt.

Ongeacht de methode, zullen alle koperen folies die uit beide methoden worden geproduceerd, nog steeds worden behandeld met bindingsbehandeling, behandeling met warmtebestendigheid en stabiliteit (anti-oxidatie) behandeling daarna. Met deze behandelingen kunnen de koperfolies beter binden aan de lijm, veerkrachtiger zijn tegenover de warmte die betrokken is bij het maken van het werkelijke flexibele gedrukte circuit en oxidatie van de koperen folie voorkomen.

Gerold gegloeid versus elektrolytisch

Omdat het proces voor het creëren van een koperen folie van gerolde gegloeide en elektrolytische koperen folie anders is, hebben ze ook verschillende voor- en nadelen.

Het belangrijkste verschil tussen de twee koperen folies is in termen van hun structuur. Een gerolde gegloeide koperen folie zal een horizontale structuur hebben bij normale temperatuur, die vervolgens verandert in een lamellaire kristalstructuur wanneer deze wordt onderworpen aan hoge druk en temperatuur. Ondertussen behoudt elektrolytische koperen folie zijn kolomvormige structuur bij zowel normale temperaturen als hoge drukken en temperaturen.

Dit creëert verschillen in de geleidbaarheid, ductiliteit, buigbaarheid en kosten van beide soorten koperen folie. Omdat gerolde gegloeide koperen folies over het algemeen soepeler zijn, zijn ze dirigeerder en zijn ze meer geschikt voor kleine draden. Ze zijn ook meer ductiel en zijn over het algemeen meer buigbaar dan elektrolytische koperen folie.

De eenvoud van de elektrolysemethode zorgt er echter voor dat elektrolytische koperen folie lagere kosten heeft dan gerolde gegloeide koperen folies. Houd er echter rekening mee dat ze een suboptimale optie kunnen zijn voor kleine lijnen, en dat ze een slechtere buigweerstand hebben dan gerolde gegloeide koperen folies.

Concluderend, elektrolytische koperen folies zijn een goede goedkope optie als geleiders in een flexibel gedrukt circuit. Vanwege het belang van het flexcircuit in elektronica en andere industrieën, maakt het op zijn beurt elektrolytisch koperfolies ook een belangrijk materiaal.